Truskawki – ulubiony owoc mieszkańców Ziemi. Jedzone prosto z krzaka, dodawane do ciast i deserów, przetwarzane na dżemy i soki mają szerokie zastosowanie w kuchniach całego świata. Aż dziwne wydaje się, że nie były one pierwszą rośliną rosnącą na Ziemi. W Europie pojawiły się dopiero w wieku XVIII. Roślina zwana truskawką jest wynikiem eksperymentów hodowlanych dokonanych na gatunkach dziko rosnących w Ameryce Północnej poziomek. Dwa gatunki poziomek: wirginijska oraz chilijska dały po zmutowaniu truskawkę, która świetnie zaadoptowała się w warunkach europejskich. Po kilkuset latach Europa jest przodującym producentem truskawek, a najsmaczniejsze odmiany i okazy pochodzą z Polski. Nasza rodzima odmiana truskawka kaszubska jest produktem zarejestrowanym jako Chronione Oznaczenie Geograficzne. Nasz klimat oraz gleby najbardziej truskawkom odpowiadają, stąd polskie odmiany cieszą się największym uznaniem wśród konsumentów.
Okres owocowania truskawek przypada na początek lata. Może dlatego tak bardzo lubimy ten owoc, bo truskawki są pierwsze w ogrodzie. Koniec maja i czerwiec to czas truskawkowych żniw. Oczywiście w marketach świeże truskawki dostępne są przez cały rok. Zimą są przywożone z dalekich zamorskich ciepłych krajów, a wczesną wiosną można zakupić owoce wyhodowane pod osłonami foliowymi na plantacjach w Hiszpanii lub Holandii.
W składzie truskawkowych owoców jest głównie woda, sporo witamin (C, B1,B2, B3, B6, B9, E) i minerałów (fosfor, cynk, magnez, mangan, żelazo, wapń), nieco białka. Truskawki mają niewielką zawartość energii – 100 gramów owoców to tylko 33 kcal. Mogą być spożywane bez ograniczeń nawet przez osoby cierpiące na różne poważne choroby, w tym cukrzycę.
Najsmaczniejsze truskawki pochodzą z własnych upraw w przydomowych ogródkach lub działkach. Truskawka jest byliną, ale nie sadzi się jej na dłużej jak trzy – cztery lata. Roślina dość szybko dziczeje i daje coraz niższe plony, stąd konieczność odnawiania poprzez dokonywanie nowych nasadzeń.
W jaki sposób i kiedy sadzimy truskawki? Do rozsady nadają się wpuszczone przez stare krzewinki pędy w postaci długich wąsów na końcu których jest nowa, mała roślina nadająca się do rozsady. Najlepiej nowe rośliny sadzić w sierpniu. Późniejsze rozsadzanie może się udać, ale tylko wówczas gdy jesień będzie długa i w miarę ciepła. Najważniejsze jest bowiem to, aby młode truskawki zdążyły się dobrze ukorzenić przed nadejściem mrozów. Truskawki sadzi się na dobrych, żyznych podłożach w rzędach oddalonych od siebie o około 70 centymetrów. Ziemię między rzędami można przykrywać czarną folią lub słomą. Okrywanie zapobiega wzrostowi chwastów oraz sprzyja utrzymaniu właściwej wilgotności podłoża. Największym zagrożeniem dla dojrzewających owoców jest deszczowa pogoda, która sprzyja rozprzestrzenianiu się choroby zwanej szarą pleśnią. Owoce zaatakowane pleśnią nie nadają się do użycia, więc plantatorzy stosują różne środki chemiczne zwalczające pleśń. Hodowanie własnych truskawek w ogrodzie daje nam gwarancję pozyskania owoców bez zawartości chemicznych preparatów ochronnych.
