Ciemiączko to połączenie szwów między dwoma płatami czaszki. Jest ono bardzo elastyczne, i spełnia bardzo ważną rolę u noworodka. Przede wszystkim podczas porodu główka maleństwa jest w stanie przecisnąć się przez kanał rodny matki głównie dzięki ciemiączku – kości czaszki mogą w ten sposób ściskać się, a nawet zachodzić na siebie dzięki elastycznej tkance ciemiączka. Z biegiem czasu główka maleństwa będzie się rozrastała. Tu również ciemiączko będzie spełniało ważną rolę, pozwalając czaszce dopasować się do procesu wzrostu głowy. Człowiek jednak nie ma ciemiączka do końca swojego życia. W pewnym momencie powinno ono zarosnąć, czyli po prostu stwardnieć, aby czaszka mogła stanowić stabilna, twardą ochronę dla mózgu dziecka. Kiedy zarasta ciemiączko? Nie jest to oczywiście proces trwający zbyt krótko, ani dający się precyzyjnie określić. Mówi się jednak, że ciemiączko nie powinno zarastać ani zbyt szybko ani zbyt wolno. Zbyt szybkie (zbyt wczesne) zarośnięcie ciemiączka może powodować brak przestrzeni dla rozwijającego się wciąż jeszcze mózgu dziecka. Inaczej mówiąc, jeśli czaszka dziecka zasklepi się zbyt wcześnie i stwardnieje, wówczas wciąż jeszcze rosnący nieznacznie mózg nie będzie miał dostatecznie dużej przestrzeni, by się rozwinąć na objętość. Oczywiście może to stwarzać bardzo poważne konsekwencje dla zdrowia dziecka. Może dojść do wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Niemowlaki należy oczywiście suplementować witaminą D, jednak gdy podaż tej witaminy będzie zbyt duża może dojść właśnie do zbyt wczesnego zarośnięcia ciemiączka. Jeśli karmimy dziecko mlekiem modyfikowanym, wówczas dodatkowa suplementacja witaminą D jest generalnie niewskazana (chyba że lekarz zaleci inaczej). Gdy ciemiączko zarasta zbyt późno, przyczyną tego stanu rzeczy może być krzywica wywołana między innymi niedoborem wit.D. Zwykle jednak zbyt późne zarastanie nie wiąże się z niczym szkodliwym dla dziecka i nie powoduje żadnych wad w jego rozwoju – występuje często nawet u zupełnie zdrowych dzieci. Zazwyczaj ciemiączko przednie zarasta pomiędzy 10. a 18. miesiącem żucia dziecka, z kolei tyle między 4. tygodniem, a 6 miesiącem. Jak więc widać, rozpiętość czasu, kiedy może się to wydarzyć, jest dość duża. Nie należy zatem po przekroczeniu magicznego wieku 10. miesięcy nerwowo dotykać główki dziecka, w poszukiwaniu oznak zarośnięcia ciemiączka. Oczywiście, dotykanie, głaskanie czy naciskanie ciemiączka w żaden sposób nie uszkodzi go, ani nie spowoduje opóźnienia czy przyspieszenia tego procesu. Mamy, które obawiają się, że ciemiączko ich dziecka nie zarasta prawidłowo, najprawdopodobniej powinny po prostu uzbroić się w cierpliwość. Nie jest to bowiem proces krótkotrwały. Trzeba dać niemowlakowi czas na przystosowanie jego funkcji biologicznych do własnego tempa. Pamiętajmy, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie, i dotyczy to zarówno nauki chodzenia, jak i zarastania ciemiączka, czy jakiejkolwiek innej zmiany w rozwoju malucha. Należy jednak obserwować ciemiączko i w razie wątpliwości – alarmować lekarza.
